استفاده و نگهداری تجهیزات خالی

در طول استفاده ازتجهیزات خلاء، برخی از خرابی ها اغلب به دلیل تأثیر عوامل مختلف رخ می دهد. برای اطمینان از عملکرد عادی تجهیزات خلاء ، قطعات مرتبط باید تعمیر شوند. گسلها را نمی توان به درستی مورد قضاوت و تجزیه و تحلیل قرار داد و از بین بردن در مقیاس بزرگ متداول است. از آنجا که برخی از پرسنل تعمیر و نگهداری در مورد ساختار و اصول تجهیزات خلاء مشخص نیستند ، آنها علت تقصیر را به دقت تجزیه و تحلیل نمی کنند و نمی توانند به طور دقیق در مورد محل تقصیر قضاوت کنند. آنها با ایده اشتباه "تقریباً ، تقریباً" دستگاه را از بین می برند و از هم جدا می کنند. در نتیجه ، نه تنها گسل اصلی از بین نرفت ، بلکه مشکلات جدیدی نیز به دلیل مهارت و فناوری نگهداری ضعیف ظاهر شد. بنابراین ، هنگامی که یک دستگاه از بین می رود ، باید با تجهیزات تشخیص تشخیص داده شود. در صورت عدم وجود تجهیزات تشخیص ، همراه با ساختار و اصل کار تجهیزات خلاء ، محتمل ترین مکان عدم موفقیت از طریق روش ها و وسایل داوری گسل سنتی مانند "چک و آزمایش متناوب" قابل تعیین است.

هنگام قضاوت در مورد گسلهای تجهیزات خلاء ، "روش عیب یابی" و "روش مقایسه" معمولاً از ساده تا پیچیده استفاده می شود. "ابتدا در خارج ، سپس در داخل ، مونتاژ ابتدا ، سپس قطعات ، برای جلوگیری از جداسازی تصادفی."

دلیل این امر این است که چنین افرادی هنوز فاقد یادگیری و آموزش سیستماتیک در مورد تجهیزات خلاء و سیستم های دانش الکتریکی و مکانیکی مرتبط با آن هستند ، فاقد درک روشهای عملیاتی و همبستگی تجهیزات خلاء هستند و کورکورانه یک قدم را در یک زمان دنبال می کنند.

هنگام تعمیر تجهیزات خلاء ، از بین بردن صحیح لکه های نفتی و ناخالصی های روی سطح قطعات از اهمیت بالایی برای بهبود کیفیت تعمیرات و گسترش عمر خدمات ماشین آلات برخوردار است. به دلیل تمیز کردن بی دقتی قطعات ، انتخاب غیر منطقی مواد تمیز کننده و روشهای تمیز کردن نادرست ، ساییدگی زودرس و آسیب خوردگی قطعات اغلب در برخی از واحدهای نگهداری رخ می دهد.