تجهیزات پوشش پلاستیکی خلاء چیست؟

تجهیزات روکش خلاء پلاستیکیتجهیزات با استفاده از تجهیزات فلزی یا رسوب بخار فیزیکی (PVD) نیز شناخته می شود ، برای استفاده از پوشش های فلزی نازک روی بسترهای پلاستیکی استفاده می شود. این فرآیند به مواد پلاستیکی اجازه می دهد تا خواص مختلفی از جمله بهبود بازتاب ، خاصیت سد و ظاهر فلزی را به دست آورند. تجهیزات به طور معمول از مؤلفه های زیر تشکیل شده است:

محفظه خلاء: قلب تجهیزات محفظه خلاء است که در آن فرآیند پوشش انجام می شود. این محفظه هوایی است و برای ایجاد محیط کم فشار با از بین بردن هوا و سایر آلاینده ها طراحی شده است.

سیستم کنترل بستر: این سیستم وظیفه نگه داشتن و جابجایی بسترهای پلاستیکی را در داخل محفظه خلاء در طی فرآیند پوشش دارد. این تضمین می کند که تمام قسمت های بسترها یک پوشش یکنواخت و یکنواخت دریافت می کنند.

منبع تبخیر حرارتی: منبع تبخیر حرارتی برای گرم کردن مواد پوشش فلزی تا زمانی که تبخیر شود و به بخار نازک تبدیل شود ، استفاده می شود. رایج ترین فلز مورد استفاده برای پوشش خلاء پلاستیکی آلومینیوم است ، اما از فلزات دیگر مانند نقره ، مس یا طلا نیز می توان استفاده کرد.

منبع تغذیه: منبع تغذیه انرژی الکتریکی مورد نیاز را برای گرم کردن منبع تبخیر فراهم می کند. برای کنترل میزان رسوب و ضخامت لایه فلزی بسیار مهم است.

سیستم پمپاژ خلاء: سیستم پمپاژ خلاء وظیفه ایجاد و حفظ خلاء داخل محفظه را بر عهده دارد. هوا و سایر گازها را برای دستیابی به محیط کم فشار لازم برای فرآیند پوشش تخلیه می کند.

سیستم کنترل گاز: این سیستم در صورتی که فرآیندهای اضافی ، مانند لکه گیری واکنشی یا اچ یونی ، برای تقویت خاصیت پوشش ، وارد ورود گازهای مختلف به محفظه خلاء می شود.

سیستم خنک کننده: از آنجا که بستر با بخار فلزی پوشانده شده است ، ممکن است گرم شود. یک سیستم خنک کننده به حفظ بستر در دمای مورد نیاز کمک می کند تا از تغییر شکل یا آسیب جلوگیری شود.

نظارت و کنترل ضخامت: برای دستیابی به ضخامت پوشش مورد نظر ، دستگاه های کنترل ضخامت و کنترل مانند مانیتور کریستال کوارتز برای اندازه گیری میزان رسوب به طور مداوم استفاده می شود.

درروکش خلاء پلاستیکیفرآیند شامل قرار دادن بستر پلاستیکی در داخل محفظه خلاء ، تخلیه هوا برای ایجاد یک محیط کم فشار ، گرم کردن منبع فلز تا زمان تبخیر ، و اجازه می دهد تا بخار فلزی به سطح پلاستیکی متراکم و رسوب کند. این فرآیند می تواند برای دستیابی به ضخامت های مختلف پوشش و خصوصیات بر اساس نیازهای خاص کاربردی تنظیم شود. پس از پوشش ، بسترهای پلاستیکی ظاهر فلزی مورد نظر را به دست می آورند و ممکن است دارای ویژگی های بهبود یافته مانند افزایش بازتاب یا خاصیت مانع باشند.